Promesa betetzea: zainketa aringarri pediatrikoak gizatasunez eta konpromisoz

​​​​Urriaren 11n Zainketa Aringarrien Munduko Eguna ospatuko da, "Hitza betetzea: zainketa aringarrietarako sarbide unibertsala" lelopean. Euskadin, aurrerapenak egiten ari diren arren, batez ere azken urteotan, promesa hori egia bihurtzetik urrun dago oraindik. Hala diote Lara Gómez Nietok eta Leticia Sainz-Ezquerra Ruizek, Gurutzetako Unibertsitate Ospitaleko zainketa aringarri pediatrikoen zerbitzuko erizainek. Egunero, kilometroak egiten dituzte gaixotasun konplexuekin edo bizi-amaierako egoeran bizi diren haurrei eta familiei laguntzeko.

"Gure helburu nagusia adingabeak beren ingurunean eta familiarekin egotea da. Ez ditzatela euren errutinak hautsi, euren jostailuez eta beraien maitasunaz inguratuta jarrai dezatela ", azaldu du Larak.

Pediatrian adituak diren bi erizainek, bi pediatrek eta lanaldi partzialeko psikologo batek osatzen dute taldea, eta Bizkaia osoa hartzen du. Hala ere, kasu batzuetan beste probintzia batzuetako pazienteak ere artatzen ditu, Gurutzeta erreferentziazko ospitalea baita iparraldean.

Ospitale bat etxean

Pediatriako etxeko ospitalizazio-zerbitzuak (Hospidom) arreta integrala eta koordinatua eskaintzen du, beharrezkoak ez diren ospitaleratzeak saihestuz eta familia horientzat funtsezkoa den laguntza-jarraitutasuna bermatuz. "Telefonoz eta WhatsAppez lan asko egiten dugu, elkarteekin, gizarte-zerbitzuekin eta osasun-zentroekin harremanetan. Egun bakoitza haurren eta familien beharren arabera antolatzen dugu ", azaldu dute erizainek.

Alde klinikoari arreta emateaz gain, adingabeei eta haien familiei emozionalki eta sozialki laguntzea da helburua. "Arreta aringarria ez da bizitzaren amaiera bakarrik. Balioa ematea, duintasuna ematea eta bizi-kalitatea eskaintzea da. Urteei bizia eman nahi diegu, ez urteak bizitzari", azpimarratu dute.

Asistentziatik haratago doan harremana

Denboraren poderioz, familiekiko harremana sakoneko lotura bihurtzen da: "Txakurraren izena ezagutzen dugu, anai-arrebena, eskolan nola joaten zaien. Argazkiak bidaltzen dizkigute inauterietan edo oporretan. Konfiantza hori funtsezkoa da ondo zaindu ahal izateko".

Era berean, zoritxarrez beste amaierarik ez dagoenean, adingabeak hil ondoren, taldeak familiekiko doluaren jarraipena egiten du hilabeteetan. Batzuk bisitatzen jarraitzen dute handik denbora batera. "Jendea oso eskertua da. Ni horrekin geratuko naiz. Nire esku dagoen guztia egingo dut ", aitortu du Letiziak, hunkituta.

Aurrerapenak onartzen dituzten arren, batez ere azken urteetan, erizainak bat datoz esatean Euskadi oraindik urrun dagoela zainketa aringarrietarako sarbide unibertsalaren promesa betetzetik.

"Gaur-gaurkoz ez dago helburu hori beteta. Badakigu mugimenduak eta borondate politikoa daudela, baina aldaketek azkarrago iritsi behar dute. Talde gehiago eta giza baliabide gehiago behar dira ", adierazi du Larak.

Biek ala biek, modu pertsonalean, arreta astean 24 orduz, 7 egunez, zabaltzeko beharra nabarmentzen dute, bereziki Bizkaian: "Probintzia osoa hartzen dugu, eta egokia litzateke ekipo gehiago izatea, baita beharrezkoa denean etxeetara joateko aukera emango duten telefono-guardiak ere. Dena ez da ospitaletik pasatzen".

Zientziaren eta osasunaren aurrerapenari esker, gaixotasun larriak dituzten haur asko denbora gehiago bizi dira, baina horrek berekin dakar etxeko arreta jarraitua behar duten paziente kroniko konplexuen kopuru gero eta handiagoa ere. "Baliabide materialak baditugu, baina eskuak falta dira", dio Leticiak.

Deia erakundeei

Era berean, biek uste dute gakoa giza taldeak indartzea eta sistema berrantolatzea dela, familiek seme-alabak etxean konpon daitezkeen arazoengatik ospitaleratu behar ez izateko.

"Ospitaleratzea sufrikarioa da haurrarentzat, familiarentzat... baita osasun-gastu izugarria ere. Etxean arreta ematea ez da bakarrik gizatiarragoa, eraginkorragoa ere bada".

SATSEk, Euskadiko Erizaintzaren Sindikatuak, azpimarratu du aringarrietako profesionalak funtsezko zerbitzu baten arima direla, eta haien konpromisoarekin batera baliabideak, egonkortasuna eta aintzatespena behar direla.

Hitza betetzea

Gurutzetako Unibertsitate Ospitaleko zainketa aringarri pediatrikoetako erizainak profesionaltasunaren, gizatasunaren eta bokazioaren adibide dira. Baina bere testigantzak argi uzten du, bere ustez ez dela nahikoa borondate ona: "Egin behar da dagoeneko. Badira hamar urte baino gehiago ESI (Erakunde Sanitario Integratuak) bakoitzean taldeak sortzeko proposamenak egin zirela, baina ez da egin. Antolaketa eta borondate kontua da".

SATSE Euskaditik zainketa aringarrien aldeko apustu irmoa aldarrikatzen dugu, arreta duina, etengabea eta gizatiarra bermatzea ez baita aukera bat: eskubidea da.